ხელოვნებათმცოდნის და პუბლიცისტის აკაკი ბაქრაძის უკანასკნელ ჩანაწერს მისი შვილი ლაშა ბაქრაძე აქვეყნებს: “20 წლის წინ გარდაიცვალა მამაჩემი – აკაკი ბაქრაძე. მის დღიურებში ბოლო ჩანაწერი – 1999 წლის 14 ოქტომბრით დათარიღებული – ტკივილით და იმედგაცრუებითაა აღსავსე: 1999. 14. X. არსებობს შესაძლებლობის ზღვარი. მეტი უკვე შეუძლებელია. ეს კარგად ვლინდება სპორტში. სხვაგანაც. ქართველთა შესაძლებლობის ზღვარიც არსებობს. იმაზე მეტს […]
რეჟისორ ლანა ღოღობერიძის ცხოვრებაში იყო ეტაპები, რომლებიც მისთვის ყველაზე მნიშვნელოვანია, მაგრამ მოგონება, რომელიც ორ ულამაზეს ქართველ მსახიობს ლია ელიავას და ლეილა აბაშიძეს შეეხება, ყველაზე განსაკუთრებულია: “1987 წელს ტოკიოს კინოფესტივალზე ჩვენმა ფილმმა “ორომტრიალი” მოიპოვა პრიზი საუკეთესო რეჟისურისთვის, მაგრამ უფრო საკვირველი და ამაღელვებელი ჩემთვის სხვა რამ იყო. დაჯილდოების ცერემონიალზე, რომელიც უზარმაზარ დარბაზში ჩატარდა და რომელსაც 2000-ზე მეტი […]
პოეტ დავით გურამიშვილისგან დატოვებული მისი შემოქმედება თავისუფლედა შეიძლება იწოდოს ყოველდღიურად წასაკითხ ლიტერატურად. დღეისთვის კი მისი “დავითიანი” რაც შეიძლება ხშირად უნდა ვიკითხოთ, რომ არ დაგვავიწყდეს ის მთავარი საზრუნავი, რაც თითოეული ჩვენთაგანისთვის უმთავრესია: “ქართლის ჭირსა ვერვინ მოსთვლის, თუ არ ბრძენი, ენა-მჭევრი! იფქლი ღვარძლად გარდაიქცა, ზედ მობრუნდა ცეცხლის კევრი. ერთმან მტერმან ათს მათსა სცის, ორმან წარიქცივის ბევრი, მცირედ […]
“დედა ენის” შემქმნელის იაკობ გოგებაშვილის გაძარცვული სახლ-მუზეუმის უცნობ ისტორიას და მის კეთილ დასასრულს თამარ მეტრეველი გვიზიარებს: “სამაგალითო კაცი 90-იან წლებში, როცა ქვეყანას უკიდურესად უჭირდა, (თუმცა ქართულ ისტორიას უარესი ამბებიც ახსოვს), როცა არც სინათლით და ეკონომიურადაც არ ვიყავით განებივრებულები და თან, ახლადნატყვიარი საქართველო ისედაც ძმათამკვლელი ომის გამო გმინავდა – იქით აფხაზეთი იწვოდა და აქეთ სამაჩაბლო, “ქურდს […]
მწერლისა და მუსიკოსის გელა ჩარკვიანის რჩეული მოგონება შვილზე – ირაკლი ჩარკვიანზე მის დაბადების დღეს 19 ნოემბერს ეძღვნება: “19 ნოემბერი ირაკლის დაბადების დღეა! ყველაფერი, რასაც ირაკლი ქმნიდა, შეუცდომლად ქართული იყო, თბილისურ ფესვებზე აღმოცენებული და იმავდროულად სრულად თავსებადი დღევანდელ მსოფლიო ცივილიზაციასთან. მისი პროდუქტის თავისებურება იმაში მდგომარეობს, რომ ის ერთდროულად რჩეულიცაა და ხალხურდემოკრატიულიც. აშუღი იყო… ვერელი აშუღი“.
ქართული პოეზიის მეფეს, გალაკტიო ტაბიძეს ნამდვილად არ ეკადრება ის გარემო, რომელიც ვაკეში მოქანდაკე ჯუნა მიქატაძის მიერ შექმნილი ძეგლის გარშემოა. რუსუდან კოტაშვილი: “ვაი შენ, ჩვენო საამაყო პოეტო, მეფევ პოეტებისა, დიდო გალაკტიონ, ეს რა დღეში ჩაუგდიათ შენს ირგვლივ გარემო!.. ეს რა ფონზე დგახარ?… არა, ეს შენი საქართველო აღარ არის!”
შვედი მწერლის ასტრიდ ლინდგრენის შემოქმედება არა მარტო ბავშვებს, არამედ უფროსებსაც უყვართ. მისი ნაწარმოებების უმრავლესობა რეალურ ამბავზეა დაფუძნებული. მწერალი ყოველთვის იხსენებდა ისტორიას, რომელიც მას ერთი პასტორის მეუღლემ უამბო: “ერთხელ ერთი პასტორის მეუღლეს შევხვდი, რომელმაც მითხრა: მიუხედავად იმისა, რომ იმ დროს ბავშვების გაროზგვა ძალიან გავრცელებული მეთოდი იყო, როცა პირველი შვილი შემეძინა, ცემის სარგებლიანობის საერთოდ არ მჯეროდა… მაგრამ […]
ზვიად გამსახურდიას იგავები დიდი ხნის განმავლობაში ვერ გამოქვეყნდა და მხოლოდ გასული საცუკუნის 90-იანი წლების დასაწყისში მოხერხსდა მათი გამოცემა. კონსტანტინე გამსახურდია: “ეს ზვიად გამსახურდიას იგავებია, რომლებიც დიდი ხნის მანძილზე ვერ გამოქვეყნდა – მხოლოდ 1990 წელს, 9 აპრილის ამბებიდან გარკვეული ხნის შემდეგ გახდა შესაძლებელი მათი დაბეჭდვა. ამ კრებულიდან გთავაზობთ ორ იგავს, ერთი შეეხება ფეხბურთის გუნდს და მის […]
პავლე ინგოროყვას არქივი მდიდარია უმნიშვნელოვანესი დოკუმენტებით. ისტორიკოსი და პუბლიცისტი წლების განმავლობაში მაშინდელ საკათალიკოსო საბჭოს ანუ სინოდის კრებებს მდივნობდა. ერთ-ერთ დოკუმენტს პავლე ინგოროყვას არქივიდან მისი შთამომავალი, ჟურნალისტი ნინია ახვლედიანი ავრცელებს: “უმდაბლესი და უღირსი კირიონ II” – ასე მოიხსნეიებს თავს პატრიარქი კირიონ მეორე მიმართვაში, რომელიც 1917 წელს მსოფლიო პატრიარქს გაუგზავნა. წერილის მიზანი იყო, მსოფლიო პატრიარქს მხარი დაეჭირა […]
პოეტ ტარიელ ხარხელაურის აღსარება საქართველოს პატრიარქს, ილია მეორეს საოცარი ლექსით არის გადმოცემული: “თქვენო უწმინდესობავ! სული როცა მძიმეა, სული როცა მძიმეა შორეული ფრენისთვის – ხორცი მაშინ მღვიმეა, ნესტიანი მღვიმეა ანდა სასაფლაოა შეუცნობელ მერმისის. თქვენო უწმინდესობავ! თუ სიმშვიდე მწყურია, სული გადამეღალა მიწიერი ლანდების, ჩემი წუთისოფელი მეტად უცნაურია, სადაც უნდა გავთენდე, სწორედ იქა ვღამდები. თქვენო უწმინდესობავ! როგორ რთულად […]