რაც დრო გადის, ჟურნალისტის ნანა ზარდიაშვილის ჩანაწერები სულ უფრო ღირებული და აქტუალური ხდება. “არტ ინფო” ერთ-ერთ მცირე, მაგრამ უმნიშვნელოვანეს რჩევას გიზიარებთ: “მოდი, ვიმეოროთ კარგი სიტყვები: უანგარობა, თავდადება, მეგობრობა, სიყვარული, მოწყალება, შემწყნარებლობა, სიკეთე, ღირსება, მიმტევებლობა, სინათლე, სიცილი, მხიარულება, სამართლიანობა, უდარდელი ღიღინი, უხიფათო ყოველდღიურობა – აი, ყოველდღე ვასტატუსოთ და ვიმეოროთ, იქნებ მაგიური ზემოქმედება იქონიოს, ჰა? და უცებ […]
მსახიობი ია ფარულავა პირველი ქართველი მსახიობი აღმოჩნდა, ვინც გასული საუკუნის 90-იანი წლების დასაწყისში ამერიკისკენ აიღო გეზი, საცხოვრებლად ლოს ანჯელესში გადავიდა და სხვადასხვა ფილმებისთვის გამოცხადებულ შესარჩევ კონკურსებშიც აქტიურად მიიღო მონაწილეობა. იას ამერიკული ცხოვრება იმით დასრულდა, რომ მისი “ეგზოტიკური” გარეგნობა რეჟისორებისა და პროდიუსერებისთვის რადიკალურად განსხვავებული აღმოჩნდა, რის გამოც, მსახიობი იმედგაცრუებული არაერთხელ დარჩა. ამის შესახებ ია ფარულავამ თავის […]
თეატრისა და კინოს მსახიობმა სოფიკო ჭიაურელმა დაამსხვრია მითი იმის შესახებ, რომ გენიალური მშობლების შემდეგ, შვილებზე ღმერთი ისვენებსო. დიმიტრი ხვთისიაშვილი, რეჟისორი: “2008 წლის 2 მარტს წავიდა… ერთ-ერთი ყველაზე გამორჩეული, ყველაზე ნიჭიერი და მაყურებლისათვის გამორჩეულად საყვარელი… სოფიკო… რომელმაც დაამსხვრია მითი, გენიალური მშობლების შემდეგ შვილებზე ღმერთი ისვენებსო… სოფიკო… დიდი სახლის შესანიშნავი დიასახლისი…. სტუმართმოყვარე, მრავალფეროვანი, უკიდეგანოდ ნიჭიერი ყველა იმ […]
მომღერალი ზაზა სავჩუკი საზოგადოებას მისი ულამაზესი ხმით და გამორჩეული ნიჭის გამო შეიყვარა. თუმცა მეტროს მომღერალს ბევრი დამცირების ატანა მოუწია, მას არაკეთილმოსურნეებიც ბევრი ჰყავდა და სწორედ მათი დამსახურებით, ჯანმრთელობის სერიოზული პრობლემები ჰქონდა: უმოწყალო ცემისგან მუცელში ორგანოები აღარ უვარგოდა, 3 მოტეხილობა ჰქონდა და სუნთქვა უჭირდა. ნიკა სვანსკი: “4 წლის ვიყავი, ხელი ჰქონდა დედას ჩემს ხელზე ჩაკიდებული, ავტობუსის […]
თეატრისა და კინოს ლეგენდა რამაზ ჩხიკვაძე ნამდვილად განებივრებული იყო თავის საყვარელ პროფესიაში – არასდროს აკლდა როლები, წარმატება, ათასობით გულშემატკივარი… ალბათ ცოტამ თუ იცის მისი პედაგოგობის შესახებ, რომელზეც რეჟისორი დიმიტრი ხვთისიაშვილი გვიყვება: “28 თებერვალი დიდი ქართველი მსახიობის რამაზ ჩხიკვაძის დაბადების დღეა. თავად ხშირად ხუმრობდა ხოლმე ამ თემაზე, დედაჩემი შეკლული მყავდა, იქნებ 29-ში გამაჩინე და არ გახსოვსო… […]
მწერალი დინა მირცხულავა თავისი ჩანაწერებით ათასობით მკითხველის სულის სიმებს ეხება და ყველაზე აქტუალურ და მნიშვნელოვან საკითხებზე წერს: “- რას გავხარ, ბიჭო, გეგონება ნეხვიანი წკეპლა გადაგიჭირეს, ისე გაქვს ღინღლები ზედა ტუჩზე, – ღიმილით ეუბნებოდა მამაჩემი ბიჭს, რომელიც კედელს იყო მიყუდებული და ყურებამდე იკრიჭებოდა. – ამის მოგებული ომი რა ვთქვი მე, – სიგარეტს გაუკიდა გენო ძიამ. – […]
მსახიობი ნათია გოგოჭური საყურადღებო წერილს აქვეყნებს, რომელიც ჩვენს სამშობლოს – საქართველოს ეძღვნება: “წუხელის სიზმარი ვნახე: დედა ვიყავი და კალთაზე მიცვალებული საქართველო მეწვინა თითქოს! მიცვალებული, კიდურების ამპუტაციით!.. მერე მოვიდნენ, წაყვანა სურდათ, მე არ ვატანდი… ხელი მოვხვიე, გულს მივიკარი… უცბად ვიგრძენი ჩემი გული მის მკერდში ძგერდა… ძალით წამართვეს, ამაგლიჯეს!.. გულიც წაიღო!… გარს ეხვეოდნენ უსახური ჭირისუფალნი, უფრო ჭინკები! […]
ფილოლოგი გია მურღულია 1921 წლის 25 თებერვლისა და თავისუფლების მნიშვნელობაზე საუბრობს: “თავისუფლებას თავისი შინაარსი უნდა ჰქონდეს – ეს არის გონიერება და ღირსება. უგონო თავისუფლება სიშლეგეა, უღირსებო კი – სირცხვილი. ომი პრაქტიკულად დაიწყო 1921 წლის 11 თებერვალს (ისე – გაცილებით ადრე). 16 თებერვალს წითელმა არმიამ, ქართველ ბოლშევიკებთან ერთად, დაიკავა სოფელი შულავერი, რომელშიც შეიქმნა რევოლუციური კომიტეტი ფილიპე […]
თეატრის და კინოს მსახიობმა გოგი გეგეჭკორმა ყველაზე ორიგინალური გამოთხოვება მოუწყო საკუთარ თავს. დიმიტრი ხვთისიაშვილი, რეჟისორი: “2003 წლის 23 თებერვალს მსახიობ გიორგი გეგეჭკორის საიუბილეო საღამო რუსთაველის თეატრის ნაცვლად (რადგან იქ ამ დროს რემონტი მიმდინარეობდა) კინოთეატრ „რუსთაველში“ გაიმართა. საღამოს ძირითადი და მე ვიტყოდი უმთავრესი ნაწილი დაეთმო ია შერაზადიშვილის ფილმის „ხელოვნების ქურუმი“ პრემიერას. (სცენარის ავტორი იასთან ერთად ბატონი […]
მომღერალი ეკა მამალაძე ყოველთვის დიდი სიამოვნებით იხსენებს თანაკლასელს, ულამაზეს ლიკა ქავჟარაძეს: “მე და ლიკა კლასელები ვიყავით, მუსიკაზეც ერთად დავდიოდით, ჩვენი მარშრუტი გვქონდა, – გაკვეთილის შემდეგ ერთად უნდა ჩამოგვევლო რუსთაველზე, ლაღიძის წყალი დაგველია და რუსთაველის მეტრომდე ფეხით გაგვევლო, იქ იყოფოდა ჩვენი გზები, სახლებში მივდიოდით სხვადასხვა ტრანსპორტით. ძალიან ნიჭიერი იყო მუსიკაში და, რაც მთავარია, ძალიან ბეჯითი. სახლში […]