პოეტი კატო ჯავახიშვილი ეძებს პასუხს კითხვაზე: “მაინც, როგორია ეს თავისუფალი საქართველო, აბრჭყვიალებული გამზირებით და ნაგავში სარჩოს ძებნით დაღლილი მოხუცებით თუ საჩვენებელი ტრაფარეტებით და დავიწყებული სიტყვებით? სად გადის ზღვარი თავისუფლებასა და მარწუხებში მოქცეულ აზროვნებას შორის, რომელი თავისუფლებაა ეგ, თან „ეროვნულ ინტერესებზე“ რომ დგას და თან თავში კეტს გირახუნებს?! თავისუფლება ისაა, შენი ჩურჩული ისმინოს ქვეყანამ, ბოლო ხმაზე […]
გიორგი კეკელიძის წერილებს ათასობით მკითხველი დიდი ინტერესით ელის და ეცნობა. “არტინფო” გთავაზობთ მის ერთ-ერთ შესანიშნავ წერილს, რომელიც ყოველთვის უნდა გვახსოვდეს და აუცილებლად უნდა გავითვალისწინოთ: “არ მოიტყუოთ თავი – ჭორით, სეირით და ტალახის სროლით ჩვენში ყველა ერთობა – ლიბერალიც და არალიბერალიც, მემარცხენეც და მემარჯვენეც – გიპოვის რაღაც მიზეზს, დაგკბენს და გაღიმებული გაივლის. ამიტომაც, როცა მეუბნებიან: „შენ […]
ეროვნული ბიბლიოთეკის ხელმძღვანელს გიორგი კეკელიძეს პოეტმა გენრი დოლიძემ ძალიან კარგი წერილი მიუძღვნა: “კაცი, რომელიც ამ ქრონიკული უწიგნურობის ხანაში მთა-მთა და სოფელ-სოფელ წიგნებით დარბის და ზრუნავს, რომ ყველა ბავშვისთვის ხელმისაწვდომი გახადოს ლიტერატურა, ადამიანი, რომელმაც საკუთარი ბესტსელერის გაყიდვებიდან შემოსული თანხით შექმნილი ფონდით ხელმოკლე სტუდენტებს აფინანსებს – შეიძლება არ გიყვარდეს? კიდევ ბევრი სოფელი, ბევრი ნიჭიერი ბავშვი ელოდება, რომ […]
გია მურღულია დიდებულ რჩევან გვაძლევს, რომელიც ნამდვილად ყველამ უნდა გავითვალისწინოთ: “არ არის აუცილებელი, ყველამ ყოველთვის ყველაფერზე საკუთარი აზრი გამოხატოს – ამის გამო, ხანდახან, მარტო ადამიანი კი არა, სამყაროც უკიდურესად იღლება და თავბედს იწყევლის, რომ გაჩნდა. თუ არ იცი, რაზე ლაპარაკობ, როგორ ლაპარაკობ, რისთვის ლაპარაკობ და მაინც ლაპარაკობ, იმ სკამსაც უკვირს, რომელზეც ზიხარ. დაფიქრდი იმაზე, რომ […]
მსახიობისა და ჟურნალისტის ნუგზარ რუხაძის წერილს ჩვენ ძალიან მნიშვნელოვანი ვუწოდეთ, რადგან მასში მართლაც თითოეული ქართველისთვის საყურადღებო საკითხზეა ყურადღება გამახვილებული: “ყველაფერს დავთმობდი იმისთვის, რომ საქართველოში სიძულვილს სიყვარულმა აჯობოს. რატომაა, ნეტა, რომ ერთმანეთის წინსვლა და სიკეთე თვალში გვესობა ხოლმე? ვინ გაგვხადა ასეთი? ვის მოუნდა, ჩვენ რომ ასე დაუზოგავად გვეხრა და გვეჭამა ერთმანეთი? ოჯახში ხომ დამსხდარხართ ხოლმე ერთად […]
პოეტი ტარიელ ხარხელაური ტელეწამყვან ნიკა წულუკიძეს უძვირფასეს წერილს უძღვნის: “ჩემო ნიკა! ვიცი, შვილო, ეჭვი არ გეპარება, თუ როგორ განვიცდი შენი და შენი ოჯახის მძაფრსა და შემზარავ ტკივილს. ეს ლექსი შენს გასამხნევებლად არ დამიწერია, რადგან კარგად ვიცი – ყველანაირი გვერდში დგომა და გამხნევება უძლურია, უსუსურია იმ განცდებთან შედარებით, რასაც ამჟამად შენ და შენი ოჯახი გრძნობთ. ამ […]
სოხუმის თეატრის მსახიობი ნანა ხურითი მისი ცხოვრების დაუვიწყარ ამბავს იხსენებს, რომელიც 9 მაისთან არის დაკავშირებული: “გილოცავთ 9 მაისს. პირველ რიგში ვეტერანებს! ამ ისტორიას კი, ტრადიციულად დავდებ. ჩემი ოჯახის საინტერესო ამბავი… არის ისტორიები, რომლებიც სულ გახსოვს. სამამულო ომის საშინელება ძალიან ახლოს იყო ჩემთან, რადგან ბაბუჩემი ლავრენტი (ტეტო) დრიაევი ომის მონაწილე იყო, ასევე ბებიაჩემის, ნინო მარგიევას ორი […]
კინორეჟისორი ლანა ღოღობერიძე თეატრმცოდნე ნიკოლოზ წულუკიძეს საოცარი წერილით მიმართავს: “ჩემო ნიკა, თბილისში არ ვარ და ამიტომ ვერ გნახე. მინდა როგორღაც გითხრა, რომ შენს გვერდით ვარ, მაგრამ სიტყვებს ვერ ვპოულობ. შენ ისეთი რამ დაგემართა, რაც ბუნების კანონებს ეწინააღმდეგება – ადამიანმა შვილი არ უნდა დაიტიროს. ამიტომ ამ დროს ნუგეშის სიტყვებიც არ არსებობს. და მაინც ვცდილობ მოვძებნო რაღაც, […]
ილუზიონისტ ზურა ვადაჭკორიას გამორჩეული ლექსი მიუძღვნა იუმორისტმა ბაკურ სვანიძემ: “დღეს არც დაბადების დღეა მისი და არც გარდაცვალების… თარიღები არაფერ შუაშია… უბრალოდ, პლეხანოვზე მოვხვდი და ჩემთვის ყველაზე უჩვეულო ის იყო, რომ ზურა არ შემხვდა ვადაჭკორია… ეს სტრიქონებიც თავისით წამოვიდა და რავი, კი, მარტივია და არც აქვს დიდ პოეზიაზე პრეტენზია, მაგრამ მაინც დავდე… უმაგრესი, უკეთილშობილესი, კარგი მეგობრის […]
რეჟისორმა მიშა ჭიაურელმა 80 წლის ასაკში უკრაინაში წასვლის გადაწყვეტილება მიიღო და ჩანაფიქრი სისრულეში მოიყვანა. მანანა დუმბაძე, მწერალი: “უშიშარი ვითა უხორცო… 80 წლის მიშა ჭიაურელი დანჯღრეული ავტობუსით 17 საათიანი ჯაყჯაყის შემდეგ ჩავიდა უკრაინაში. ახლა კიევშია და დოკუმენტურ ფილმს იღებს. ძალიან ბევრი იწვალა, სანამ წასვლის უფლებას მოიპოვებდა. მაინც მიაღწია თავისას. არ აუტეხავს ხმაური, არიქა, მომაქციეთ ყურადღება ბრძოლის […]