ბესიკ ხარანაული საქართველოს საჯაროდ მიმართავს და მას გამოღვიძებისკენ მოუწოდებს: “ჩემი ხმა გაიღვიძე, საქართველო, ადექ, ტანი დაძარი! ქოსატყუილები რომ გყავს ბრძენკაცებად დამსხდარი, ეშმაკებით რომ გაქვს სავსე ცარიელი ტაძარი, ცეცხლი გამონელებული, დარჩენილი ნაცარი, იმის კვალიც რომ იშლება, აბა, ქარი სად არი, მიწა მუჭით შეიჭმება, ეს ანდაზაც მზად არი, სახლი, კარი, ცა, ხმელეთი, კაცის სახე რაც არი, ტყეები […]
პოეტი ვახტანგ ჯავახაძე რუსეთზე მოკლე, ერთსტროფიან მაგრამ მრავლისმომცველ ლექსს აქვეყნებს: “რუსეთი ადრე გვტაცებდა გვირგვინებს, ახლა საფლავებს გვიგინებს, არის ასეთი ქვეყანა – ბაკაკი წკალში კიკინებს!”
პოეტი ნანა ცინცაძე არაერთი ცნობილი სიმღერის ტექსტის ავტორია. მისი ლექსების სტროფები ისეთი მუსიკალურია, რომ კომპოზიტორები ერთი მეორეზე უკეთეს სიმღერებს მქნიან. “არტ ინფო” გთავაზობთ პოეტის ლექსს “ეჭვების ჭია”: “იყო დრო, შენი გზები დამდევდა, მართლა მეგონე ჩემი საუნჯე. თურმე ტყუილი ცისკარს არბევდა, დღეს, გახსენება ძველის მამუნჯებს. მაგ შენს სიცრუეს, გამხელილს, გვიან, მე ვერ ვუშველე, არ მეყო ნიჭი. […]
ვაჟა ფშაველა კაცობის ფენომენს ყველაზე ზუსტად გადმოსცემს თავის ლექსში “ვინ არის კაცი?” “ვინ არის კაცი? კაცი ის არის, ცხოვრება ვინც გაატარა ჭამაში და კაცის დანიშნულება მხოლოდა ჰპოვა ამაში. კაცი ის არის, ვინაცა ქუჩაში სალამს არ გაძლევს, თუ დაჰპატიჟე სადილად, დიდ ჯიუტობას არ გასწევს. კაცი ის არის, ვინაცა საქმით სხვის, სიტყვით ჩვენია, და თავის ოინბაზობას ჰმალავს, […]
ისტორიკოსი გურამ ქართველიშვილი საქართველოზე სათქმელს ლექსის სტრიქონებით გვიზიარებს: “ს ა ქ ა რ თ ვ ე ლ ო შ ი საქართველოში ბოზობა ყვავის, ყველა ჩამშვები ასპარეზზეა, ბოზობა არის მომტანი ხვავის, ძველი კულტურა ახალ წესზეა, გაყოფილია ქართველი ერი ჩამშვებებად და ჩასაშვებებად კაცობა გახდა დევნილი გერი, არაკაცობა მისაგებებად, უნიჭობაა ნიჭიერება, წიგნიერება უწიგნურობა, აქ გონიერ კაცს არ ემღერება, […]
პოეტი და კომპოზიტორი დათო ევგენიძე საქართველოზე – საყვარელ სამშობლოზე ძალიან ლამაზ ლექსს გვიზიარებს: “საქართველო არის შოთა… არის – ხასანბეგურა… მთელ სამყაროს გადაარჩენს პაწაწინა ბეღურა…. საქართველო არის ვაჟა… დავითი და თამარი – არავის ჰყავს ქალი მეფე – მეფე ცხრა მზის სადარი… საქართველო ვენახია… აკაკი და ილია… საქართველო არის გალა – ღმერთო რა დროს ძილია… ჩვენ ვართ […]
პოეტ მურმან ლებანიძეს შესანიშნავად აქვს გადმოცემული ადამიანების ცხოვრებაში მეგობრის დანიშნულების შესახებ თავის ლექსში “ვერაფერი გამიგია..”: “ვერაფერი გამიგია, ცხოვრებაში რა ხდება; ყველაფერი წამიგია – მეგობრები მაკლდება. ბრაუნინგით არ მომკვდარან, ვინც დღეს ჩემთვის მკვდარია, არც ფანჯრიდან გადმომხტარან – მშვენიერად არიან. უფრო ხშირად ახლა შინ ვარ, წვიმას ვნატრობ შხაპუნას: შევსვათ! ყველა თავის წვრილმან საზრუნავში ჩაფლულა! ყველა თავის ნავში […]
გია მურღულიას ჩანაწერები ათასობით ადამიანის სულის წამალია. “არტ ინფო” გთავაზობთ ფილოლოგის მორიგ წერილს, რომელიც სხვის ჯინაზე ცხოვრებას ეხება: “საკუთარი გონებითა და მრწამსით უნდა იცხოვრო და არა სხვების ჯინაზე. “სამაგიეროდ, მე ასე მოგექცევი!” ვერ იქნება ადამიანის ამქვეყნად ყოფნის მთავარი პრინციპი – ეს დროის ფუჭი ხარჯვაა, რადგან რაღაცას კი არ ამკვიდრებს, არამედ ანაცვლებს. საკუთარ სიცოცხლეს, რომელიმე ნივთივით, […]
ვენეციის საერთაშორისო კინოფესტივალი წელს 78-ედ იმართება და მსოფლიო ვარსკვლავებს მასპინძლობს. მათ შორისაა ქართველი პიანისტი ხატია ბუნიათიშვილი. ხატია კინოფესტივალზე არმანის მაკიაჟითა და ვარცხნილობით, ულამაზესი შავი კაბითა და კარტიეს სამკაულით გამოცხადდა. პიანისტი კარტიეს სარეკლამო სახეა. ხატია მაშინვე ჟურნალისტებისა და ფოტოგრაფების ყურადღების ცენტრში მოექცა.
პოეტი ბესიკ ხარანაული თავის ერთ-ერთ ლექსს გვიზიარებს. “ნეტა ვიყო მე ტრიკოების ფაბრიკის მუშა” – ასეთია ლექსის სახელწოდება, რომელიც ნამდვილად საყურადღებო გზავნილია ჩვენთვის: “ნეტა ვიყო მე ტრიკოების ფაბრიკის მუშა, ამცდებოდა ეს მწარე ცხოვრება, ამცდებოდა ეს ტყუილები, ქალისა, კაცისა, ეს ახალგაზრდებიც, უჯრებივით ახალ-ახლები რომ იღებიან _ ცარიელებია! ნეტა ვიყო მე ტრიკოების ფაბრიკის მუშა, თავდახრილი, წყნარი გამომჭრელი, სულ […]