ილია ჭავჭავაძის წერილები დღეს თითოეული ჩვენგანისთვის სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია.
“არტინფო” გთავაზობთ მცირე ამონარიდს მისი წერილიდან “საქართველოს მოამბეზედ”:
“ცხოვრება, როგორც ყოველი მოზარდი, იზრდება, ჰყვავის, მოაქვს ნაყოფი და მერე ჭკნება – იმისათვის კი არა, რომ მოკვდეს და საუკუნოდ დაიმარხოს, არამედ იმისათვის, რომ თავისაგან მოყვანილის ნაყოფისავე თესლზედ ამოიყვანოს სხვა ახალი, ნედლი ცხოვრება, რომელიც ისევ-ისე უნდა წავიდეს ცხოვრების გზაზედ, როგორც პირველი, თუ უკვდავება უნდა…”