ქართული ანბანისთვის არაერთ პოეტს მიუძღვნია ლექსი, თუმცა გალაკტიონ ტაბიძემ ეს ყველაზე ორიგინალურად მოახერხა:
“ან-ბან-გან,
დონ-ენ-ვინ,
ზენ-თან-ინ,
კან-ლას-მან!
ნარ-ონ-პარ,
ჟან-რე-სან,
ტარ-უნ-ფარ,
ქან-ღან-ყარ!
შინ-ჩინ-ცან,
ძილ-წილ-ჭარ,
ხან-ჯან-ჰაე
კარგად სცან!”