ალბათ ბევრმა არ იცის შოთა ნიშნიანიძის სიბერეში მეუღლესადმი მიძღვნილი ლექსი, რომელიც სულ ერთი სტროფია, მაგრამ მასში მთელი ცხოვრებაა ჩატეული:
“განა მიყვარხარ ახლა ნაკლებად
ჩემი ოჯახის პატარა ია
რატომღაც გული მეთანაღრება
შეყვარებული რომ აღარ გქვია.”