მწერალი და ვაჟა-ფშაველას სახელობის სოფელ დიდი თონეთის საჯარო სკოლის პედაგოგი დათია ბადალაშვილი, რომელიც თავისივე შექმნილი ბიბლიოთეკიდან გაუშვეს, მიმართვას ავრცელებს:
“დიდ მადლობას გიხდით მხარდაჭერისა და სოლიდარობისთვის.
ყველას, ვინც ჩემს შეშინებას ცდილობთ და პირში რომ სული მიდგას, ის გშურთ ჩემი, მინდა რამდენიმე სიტყვა გითხრათ:
სიკვდილის არ მეშინია, ყველა მწერალი სიკვდილისთვის ცოცხლობს.
არც სამსახურიდან გაშვების მეშინია.
არც ციხის მეშინია, აქ რა კაციც ვარ, იქაც ის ვიქნები. შეიძლება წამადგეს კიდეც, წერის დრო მექნება და კითხვის. ბოლო-ბოლო სერვანტესი იჯდა, ჯავახიშვილიც, ახლაც ისეთები სხედან, მათთან მე რა მოსატანი ვარ.
არც ცემის მეშინია, ჩემო ბატონო, ბევრჯერ გავლახულვარ.
იმის მეშინია, რომ როცა მოვკვდები, არ თქვან, რომ კარგად კი ვწერდი, მაგრამ კაი კაცი არ ვიყავი, ანდა რასაც გაკვეთილზე ბავშვებს ვასწავლიდი, ისე არ ვცხოვრობდი.
მომეშვით გთხოვთ! მე ხომ არ ვცდილობ შეგცვალოთ?! მე უბრალოდ ის მინდა, მაცალოთ ისე ცხოვრება, როგორც მე მინდა. მე კი ის მინდა, დარჩენილი ცხოვრება სიმხდალეში, ქლესაობაში, სიმაძღრის გამო ყველაფერზე წასვლაში არ გავატარო.”