მწერალი და პოეტი გიორგი კეკელიძე თავისი პირდაპირობითა და ყველაზე მნიშვნელოვან საკითხებზე საუბრით მკითხველში დიდი პატოვოსცემით სარგებლობს:“გლოვას ვერავის დააძალებ, ჭარბი მორალიზმი ხომ მძაგს და მძაგს – ადამიანი უცნაური არსებაა – მეც და შენც, შესაძლოა, ყველაზე მძიმე წუთებშიც კი სხვაგან გაგვექცეს და გაგვაქციოს ფიქრმა – ამიტომაც მძულს ბრძნული მიმთითებლობა, მაგრამ მაშინ, როცა შენს ქვეყანაში ტალახიდან გარდაცვლილი ბავშვები ამოჰყავთ, ისტერიული კურორტული პოზირება და მყვირალა ქეიფების გასაჯაროება, არ მგონია საუკეთესო მაგალითი. შეიძლება ძველმოდურია ჩემი ეს შენიშვნა, მაგრამ მე მაინც ამ მოდის კაცად დარჩენა მირჩევნია.
პ.ს. ვერავის განვსჯი – ზოგი შეიძლება ასეც გაურბის ამ ნაჯახავით საზარელ სიახლეებს, მაგრამ კონტრასტი არანაკლებ საშინელი სანახავია მუდამ ორი საქართველოსი.”