გამორჩეული ამბავი ლიკა ქავჟარაძეზე

ულამაზესსა და უნიჭიერეს ლიკა ქავჟარაძეზე არაერთი ამბავი თუ ისტორია მოგვისმენია,  თუმცა მოგონება, რომელსაც მისი შვილი ლევან თაქთაქიშვილი• ჟურნალთან “ცხელი შოკოლადი” ისხენებს, ნამდვილად გამორჩეულია:

“ძნე­ლია დე­და­ზე ლა­პა­რა­კი, ალ­ბათ იმი­ტომ, რომ დე­დაა და მას­თან და­კავ­ში­რე­ბუ­ლი ყვე­ლა­ფე­რი ძა­ლი­ან ჩვე­უ­ლებ­რი­ვი გგო­ნია. პირ­ვე­ლად, “ნატ­ვრის ხე” როცა ვნა­ხე, ძა­ლი­ან ბევ­რი ვი­ტი­რე, თან მა­შინ ლიკა აქ არ იყო და მე­გო­ნა, გარდაიცვალა.

არას­დროს მივ­ლია ლი­კას მო­ნა­წი­ლე­ო­ბით გა­და­ღე­ბუ­ლი ფილ­მე­ბის ჩვე­ნე­ბებ­ზე, არც დეფილეებზე. ერთხელ, 8 წლის როცა ვი­ყა­ვი, მეც გა­მო­მიყ­ვა­ნა ჩვე­ნე­ბა­ზე. მარ­ტო იმი­ტომ და­მა­მახ­სოვ­რდა, რომ რა­ღაც ქურ­თუ­კი ჩა­მაც­ვეს და მერე მა­ჩუ­ქეს, ძა­ლი­ან გა­მი­ხარ­და.

ლიკა ყო­ველ­თვის ცდი­ლობს ნაკ­ლე­ბად ჩა­ე­რი­ოს ჩემს ცხოვ­რე­ბა­ში, შე­იძ­ლე­ბა იმი­ტომ, რომ თვი­თონ ცოტა სხვა­ნა­ი­რად გა­ი­ზარ­და. არ გზღუ­დავს იმი­ტომ, რომ თვი­თო­ნაც უყ­ვარს თავისუფლება. მაგ­რამ ადრე უფრო იცო­და, თუ გა­ი­გებ­და, რომ ვი­ღა­ცა მომ­წონს, მერე იწყებო­და ჩა­ცი­ე­ბა – და ვინ არის? სა­ი­დან? რა­ტომ? რო­გორ? უბ­რა­ლოდ, რო­გორც კი ხედავდა, რომ ეს არ მსი­ა­მოვ­ნებ­და, მა­ღი­ზი­ა­ნებ­და, თავს მა­ნე­ბებ­და.

დი­ლას ყა­ვით და სი­გა­რე­ტით იწყებს, მერე ერთი სა­ა­თი ზის და ფხიზ­ლდე­ბა. სპორ­ტუ­ლი ტი­პია, ერთი პე­რი­ო­დი სულ დარ­ბო­და, ვარ­ჯი­შობ­და, ბევ­რს ცუ­რავ­და, ხა­ტავ­და. მე ლი­კას ნა­ხა­ტე­ბი უფრო მომ­წონს, ვიდ­რე ჩა­ნა­წე­რე­ბი; ამ ბოლო დროს სულ წერს ხოლ­მე;

ძა­ლი­ან მო­სა­ბეზ­რე­ბე­ლი იყო – ეს ლი­კას ბი­ჭი­აა… შენ კი დე­ბი­ლი­ვით დგე­ხარ და იღი­მე­ბი.”