პოეტი და მწერალი თამაზ ჭილაძე სავედრებელს უფლისადმი ერთ სტროფიან ლექსში ზედმიწევნით ზუსტად გადმოსცემს:
“ღმერთო
შენ ცხელ ხელს
შენს მკაცრ მარჯვენას
ნუ მადებ შუბლზე, ისედაც ვიწვი.
ქვეყნად ცხოვრება და გადარჩენა,
რომ სხვადასხვაა, მე უკვე ვიცი.”
პირველი ქართული ვებგვერდი კულტურასა და ხელოვნებაზე
პოეტი და მწერალი თამაზ ჭილაძე სავედრებელს უფლისადმი ერთ სტროფიან ლექსში ზედმიწევნით ზუსტად გადმოსცემს:
“ღმერთო
შენ ცხელ ხელს
შენს მკაცრ მარჯვენას
ნუ მადებ შუბლზე, ისედაც ვიწვი.
ქვეყნად ცხოვრება და გადარჩენა,
რომ სხვადასხვაა, მე უკვე ვიცი.”