ქართველ მწერალს, პუბლიცისტსა და საზოგადო მოღვაწეს გრიგოლ რობაქიძეს ერთი პატარა ნატვრა ჰქონდა და მის ასრულებას ქართველ დედას სთხოვდა:
„ჩემი ნატვრაა: როცა მე ამსოფლად აღარ ვიქნები, მოდიოდეს ვინმე ქართველი დედა ყოველ წელს მცხეთას, წიფობის, ჩემი დაბადების თვეში, სანთელს აანთებდეს და პაწა სალოცავის წინ და ლოცვით ახსენებდეს ჩემს სახელს, მეტს არასა ვთხოვ საქართველოს.“