კრიტიკოსისა და ხელოვნებათმცოდნის აკაკი ბაქრაძის მოსაზრება სიკეთესა და სიყვარულთან დაკავშირებით, საკმაოდ საინტერესოა და ჭეშმარიტებასთან მიახლოებულია:
“სიკეთე, რომელიც მოითხოვს სიკეთითვე მიპასუხეო, აღარ არის სიკეთე. ეს ვაჭრობაა. სიკეთე უანგაროდ უნდა კეთდებოდეს და არ ელოდოს სამაგიეროს მომიზღვავენო. იგი თავისთავად არის ღირებულება და გაცვლა-გამოცვა არ უნდა იყოს საჭირო მისი დაფასებისთვის.
ასევეა სიყვარული. სიყვარულიც ვაჭრობაა, თუ ეს სიყვარული სამაგიეროს მოითხოვს.“