პოეტმა ბესიკ ხარანაულმა ათასობით მკითხველს თავისი საიდუმლო გაუმხილა:
“ათასგან ვიყავ,
ცხენი ათას ღობეს მივაბი,
დავტოვე ყველგან
ჩემეული თითო ნიღაბი,
ზოგან ვაჟკაცის,
ზოგან ლოთის
და ზოგან ლაჩრის,
ხოლო მე თვითონ
ყველასათვის უცნობი დავრჩი.”
პირველი ქართული ვებგვერდი კულტურასა და ხელოვნებაზე