პოეტმა ტარიელ ჭანტურიამ თბილისის კოლორიტს ნიაზ დიასამიძეს ულამაზესი ეპიტაფია მიუძღვნა:
“შხამიანი გველის გამოცნობა ვიცოდი,
შხამიანი კაცის გამოცნობა – არა!
გამოვწურე სხეულს სულის ძელგი ღვინო,
და თბილისის მიწას ჩავაბარე ტარა.”
ვისაც ნიაზის “უნივერსიტეტი” დაუმთავრებია, კაცობაში არაფერი შეშლიათ! რამდენიმე კაცი ვიცი, რომლებიც ახლანდელ თბილისში ალბათ ვერ იცხოვრებდნენ, მათ შორის ნიაზი…”