პოეტ ვახტანგ ჯავახაძეს იმიტომაც ჰყავს ათასობით მკითხველს, რომ მისი შემოქმედება სიმართლეს ემსახურება:
“ესე პარლამენტარი ქუჩაშიაც ნაგლია,
და ქუჩაში არა მარტო მიკროფონი აკლია.
უცებ – უმიკროფონო! – შიშველია! შიშველი! –
არაფერი ეშველება, ისემც ღმერთი გვიშველის!
და ფეხებსაც ვერვინ მოსჭამს, თუკი შემოგვიტია,
იმ ფეხებსაც, რომელზედაც ეს ქვეყანა ჰკიდია.
ერთის ნაცვლად დაიცავს ორი იმუნიტეტი:
ღმერთმა კარგად უმყოფოს ოთხმოცი წლის სიდედრი.
ყველაფერი სათავისო!
არაფერი – საჩვენო!
ვაი შენ, ჩემო ქვეყანავ – ამის გადასარჩენო!”