მწერალს დათო ტურაშვილს მიაჩნია, რომ რაც უფრო უბრალო და ნამდვილია ადამიანი, მით უფრო სასიამოვნოა მასთან ურთიერთობა:
“უუუხ, როგორ მიყვარს უბრალო და ნამდვილი ადამიანები… უბრალოები და ნამდვილები ურთიერთობაში, უბრალოები და ნამდვილები ყველაფერში……
ადამიანები, რომლებსაც არ ეშინიათ სულელური შთაბეჭდილების დატოვების, არ ეშინიათ შტერობის თქმის და შემდეგ საკუთარი თავის დაცინვის…
ასეთი ადამიანების გვერდით ვიხსნებით და ვთავისუფლდებით, იმიტომ რომ ქვეცნობიერად ვხვდებით, რომ – აქ არ არის საჭირო “ტიპობა” და “მასკი შოუ” – აქ ყველა ნამდვილია, ყველა შინაურია.”