ენათმეცნიერი ლევან ღვინჯილია ლადო ასათიანის ერთ-ერთ ლექსს იხსენებს და შემოდგომის შემობრძანებას გვილოცავს:
“ეს ლექსი 80 წლის წინ დაუწერია ჩვენს სასიქადულო პოეტს – ლადო ასათიანს.
გამოქვეყნებიდან 20-წლისთავზე ჩვენ ის სკოლაში ზეპირად გვასწავლეს. ხოლო მას მერე უკვე 60 წელია გასული;
გადავამოწმე და აღმოვაჩინე, რომ 60 წლის მერეც უშეცდომოდ შემიძლია ზეპირად გავიმეორო.
უცებ მომინდა, ლადოს ამ ლექსისათვის 80 წლის იუბილე მიმელოცა, თქვენთვის კი – ქრისტეს აქეთ 2018-ე შემოდგომა!!!
შემოდგომა მოვიდა
წითელ-ყვითელ ფერებით,
მოსავალით აივსო
კოლექტივის ველები.
დაიტვირთნენ ვაზები,
დაიშაქრნენ მტევნები,
აღაჟღაჟდნენ ვაშლები,
გადაყვითლდნენ ტევრები.
– სიტკბოებაც აქ არი!
– სიხარულიც აქ არი!
– ბიჭო, მარდად დაჰკარი!
– ჩამობერტყე კაკალი!
ისმის შესახილები,
სიმღერებით სტკბებიან.
აჩუხჩუხებს თათარას
თმაჭაღარა ბებია.
ჩურჩხელები მზისაგან
მაგრდებიან, ხმებიან,
პატარები ბებიას
მკვირცხლად ეგებებიან,
ტკბილად ესიტყვებიან,
ტკბილად ეუბნებიან:
– ჩურჩხელები მოგვეცი,
საყვარელო ბებია!”
ლადო ასათიანი 1938